Het schiet al op en we zijn al in november belandt. Ik ben bezig met de voorbereiding van de lezing die ik ga geven op 10 november. Ik ben het boek “De verboden vrouw spreekt” van Pamela Kribbe aan het lezen. Dit boek gaat over het integreren van de vrouwelijke en mannelijke energie in ons die we mogen gaan integreren. Beide energieën hebben wij in ons.
Al helemaal in het beginstadium van onze ontwikkeling is de balans van onze mannelijke en vrouwelijke energie verstoord geraakt (zie mijn vorige blog) Wij gaan nu naar een tijd dat de energieën weer meer mogen gaan samenwerken en in balans mogen komen. Beide energieën zijn uit evenwicht geraakt en het is nu tijd dat deze weer hersteld en geheeld mogen worden. Dit prachtige boek wat ik nu aan het lezen ben geeft zoveel mooie inzichten en ik ben nu beland in het hoofdstuk “De schaduwzijde van de vrouwelijke energie”.
“Beide energieën zijn uit evenwicht geraakt en het is nu tijd dat deze weer hersteld en geheeld mogen worden.”
Ik wil hier nog graag even bij vermelden dat er geen goed en fout is. Wij hebben allemaal licht en schaduwzijden en deze mogen we allemaal liefdevol en in zachtheid omarmen. Het mooie is om je hiervan bewust te worden, zodat je het geheeld kan worden en je je verder kan ontwikkelen naar jouw volgende mooiste versie. Zo ontzettend herkenbaar dit en niet alleen vanuit de opvoeding maar je kan het in alle relaties die je hebt tegen komen en daarom deel ik dit graag met jou…………………………
Ik citeer:
Denk eens aan het moederschap. Moeders dragen hun kind eerst bij zich eerst bij zich in de buik en voeden het met hun eigen lichaam. Er is een soort twee-eenheid tussen moeder en kind tijdens de zwangerschap. Als het kind groeit en zich ontwikkelt, wordt het steeds zelfstandiger, steeds meer een eigen individualiteit. De fysieke geboorte markeert een moment van definitieve scheiding, de lichamen van moeder en kind gaan onafhankelijk van elkaar bestaan. De navelstreng wordt verbroken. Daarna is er nog steeds een grote afhankelijkheid van de moeder, zowel fysiek als emotioneel. Geleidelijk aan komt het kind steeds losser te staan van de moeder toe het zichzelf in de puberteit ook geestelijk en emotioneel gaat ervaren als een apart individu en uniek mens. Dan is de afscheiding van de moeder min of meer definitief voltooid.
De moeder gaat tijdens het opgroeien van haar kind door een innerlijk proces heen. Zij heet zich intens verbonden met het kind en het geborgenheid en verzorging geboden toen het uiterst kwetsbaar was. Toch moet ze het kind uiteindelijk helemaal gaan loslaten en het erkennen als een onafhankelijk uniek wezen. Haar liefde voor het kind wordt steeds minder fysiek en aards, het wordt steeds meer een liefde van ziel tot ziel, als de moeder in staat is los te laten.
Sommige moeders kunnen niet loslaten. Ze blijven hun volwassen kinderen behandelen als kleine kinderen en kunnen hun rol als verzorgster en hoedster moeilijk opgeven. Dit wordt vaak als kwetsend of vernederend ervaren door de (inmiddels volwassen) kinderen. Zij voelen zich niet gezien als de unieke persoon die ze zijn. Er is geen contact van ziel tot ziel. Doordat de moeder het kind in hen niet kan loslaten, verhindert ze zichzelf de unieke ziel van haar kind te gaan ontdekken en leren kennen. Als dit gebeurt, is er sprake van een smorend en verstikkend moederschap. In de moeder leeft dan bezitsdrang: zich willen vastklampen aan de tijd dat zij het centrum van de wereld was voor haar kleine kind. Ze is verliefd geworden op de rol en wil die niet meer prijsgeven. Wat ooit een goede impuls was, namelijk het willen verzorgen van da wat kwetsbaar is en afhankelijk van jou, wordt nu een vorm van machtsuitoefening. Ze wil het kind aan zich binden: het mag niet vrij en onafhankelijk worden. Het moet zich gedragen zoals zij het wil, het moet zich onderwerpen aan haar adviezen en het moet dankbaar zijn voor haar goede zorgen. Deze vorm van machtsuitoefening kan op een dominante wijze worden uitgeoefend, maar ook op een subtiele, quasi-onderdanige manier.
De moeder kan zich verongelijkt, verdrietig en teleurgesteld gedragen als het kind niet tegemoetkomt aan haar verwachtingen of wensen. Ze kan het slachtoffer spelen en er ook echt in geloven. Wat er schuilgaat achter zowel de dominante als de passief-agressieve versie van deze machtsuitoefening is het niet willen loslaten van het kind en het niet accepteren van de noodzaak om zelf innerlijk te groeien.
Dit is een typische vorm van vrouwelijke machtsuitoefening die gebaseerd is op angst en gebrek aan inzicht. Deze kan zich ook manifesteren in partnerrelaties. De vrouw gedraagt zich dan in de relatie als een moeder die heel veel geeft van zichzelf en in ruil daarvoor van de man totale overgave en beschikbaarheid eist. Deze vrouw denkt van zichzelf dat zij haar mannelijke partner ‘alle ruimte geeft’, maar achter haar soms grenzeloze bereidheid tot geven en vergeven zit een bezitsdrang. Ze wil de vogel die uit vrije wil bij haar is gekomen in haar kooi lokken en hem dan heel goed verzorgen. Dat kan op liefde lijken maar het doet wezenlijk inbreuk op de vrijheid van de ander. Het op deze wijze gevangen willen zetten van de energie van een ander is de essentie van de schaduwkant van de vrouwelijke energie.
Dit heeft mij prachtige inzichten gegeven in waar ik al heel lang tegenaan gelopen ben. Je kan dit tegenkomen in alle relaties die je maar hebt. Dit kan op het werk zijn, met een vriendin enz…. Loop jij in bepaalde stukken vast en zou je daar wel wat hulp bij kunnen gebruiken kun je contact met mij opnemen. Ik gun jou ook zo jouw mooiste volgende versie en meer thuiskomen in jezelf. Ook dat is jouw geboorterecht prachtig mooi lief mens die jij bent.
Update 10 november 2019
Vanmiddag mag ik mijn eerste lezing gaan geven. Daar zijn de afgelopen periode wat processen aan vooraf gegaan. Die zijn erg waardevol geweest en hebben mooie inzichten gegeven. Dat neemt niet weg dat er nog bepaalde angsten aanwezig zijn en aan de andere kant die enorme drive om mijn boodschap te delen, want dit mag iedereen weten die ervoor open staat, want dit is waar het werkelijk om gaat in het leven.
Ontzettend dankbaar voor de bemoedigende woorden die ik toegestuurd heb gekregen! Dank jullie wel!
Ik mag mijn podium pakken vandaag en weer een stukje zichtbaarder worden. Ik wens jou een prachtige stralende dag vandaag!
No Comments